ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

ΕΥΘΥΝΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ

Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, λόγω των δυσμενών οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας, είναι πολύ πιθανόν να δούμε εταιρίες και επιχειρήσεις να αδυνατούν να πληρώσουν τις οφειλές τους προς το Δημόσιο ή να καταβάλλουν τις δόσεις των δανείων τους. Προκύπτει λοιπόν το εξής ερώτημα: Η διοίκηση της εταιρίας πώς πρέπει να δράσει σε μια τέτοια περίπτωση;

Εταιρεία με οφειλές που δεν μπορεί να εξοφλήσει.

Ας υποθέσουμε ότι έχουμε μια εταιρία, οι οφειλές της οποίας συσσωρεύονται με τόσο ταχείς ρυθμούς, ώστε να είναι σχεδόν βέβαιο ότι στο μέλλον  δεν θα μπορούν να εκπληρωθούν. Τι πρέπει να κάνει η διοίκησή της μόλις το αντιληφθεί; Βλέποντας την κατάσταση αυτή, οφείλει να μεριμνήσει και να καταθέσει αίτηση πτώχευσης το αργότερο εντός 30 ημερών από την επέλευση της παύσης πληρωμών.

Πότε επέρχεται η παύση πληρωμών;

Λέγοντας παύση πληρωμών, εννοούμε την αδυναμία εκπλήρωσης των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών κατά τρόπο γενικό και μόνιμο. Θεωρείται ότι ο οφειλέτης βρίσκεται σε παύση πληρωμών όταν δεν καταβάλει τουλάχιστον το 40% των οφειλών του  και προς το Δημόσιο  και προς τράπεζες - funds για τουλάχιστον 6 μήνες, εφόσον οι οφειλές αυτές υπερβαίνουν το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ. Η επιλεκτική πληρωμή κάποιων οφειλών δεν αίρει την παύση πληρωμών, αν υπάρχει έστω και μια οφειλή προς έναν πιστωτή, την οποία δεν μπορεί να πληρώσει.

Τι γίνεται αν δεν κατατεθεί αίτηση πτώχευσης εντός της προθεσμίας αυτής;

Αν δεν κατατεθεί αίτηση πτώχευσης εντός της παραπάνω προθεσμίας, τα μέλη της διοίκησης θα υπέχουν προσωπική ευθύνη έναντι των πιστωτών για το γεγονός ότι δεν μπορούν να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις τους.

Υπάρχει περίπτωση να απαλλαγεί η διοίκηση από την ευθύνη για την καθυστέρηση;

Ναι, η διοίκηση δεν ευθύνεται για την καθυστέρηση στην κατάθεση της αίτησης πτώχευσης,  αν αυτή οφείλεται σε προσπάθεια αποφυγής της παύσης πληρωμών μέσω διαπραγματεύσεων με τους πιστωτές της εταιρίας. Δηλαδή, αν η διοίκηση αντιλήφθηκε ότι θα επέλθει παύση πληρωμών και κατέθεσε αίτηση υποβολής στον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών ή αίτηση εξυγίανσης, ακόμη και αν οι διαδικασίες αυτές αποτύχουν, δεν ευθύνεται για την καθυστέρηση στην υποβολή της αίτησης πτώχευσης.  Με απλά λόγια, το Διοικητικό Συμβούλιο, μόλις δει ότι η εταιρία οδεύει ολοταχώς προς την πτώχευση, έχει 2 επιλογές. Ή θα κάνει αίτηση για να υπαχθεί η εταιρία στον εξωδικαστικό μηχανισμό ή στη διαδικασία εξυγίανσης, μέσω των οποίων θα της δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία και μια βιώσιμη λύση στο χρέος της ή θα καταθέσει αίτηση πτώχευσης. Καταθέτοντας όμως αίτηση υπαγωγής στους μηχανισμούς ρύθμισης οφειλών κερδίζει χρόνο ώστε να καθυστερήσει λίγο η επέλευση της πλήρους παύσης πληρωμών. Πρέπει , επομένως, η διοίκηση να προσφεύγει στους μηχανισμούς αυτούς πριν καταθέσει αίτηση πτώχευσης.

Σε κάθε περίπτωση, τα μέλη της διοίκησης απαλλάσσονται από κάθε ευθύνη για οφειλές τις εταιρίας που προέκυψαν από την παύση πληρωμών ως την κατάθεση της αίτησης πτώχευσης, με την πάροδο τριάντα έξι (36) μηνών από την υποβολή της αίτησης πτώχευσης, ή είκοσι τεσσάρων (24) μηνών από την κήρυξη της πτώχευσης.

Πότε απαλλάσσεται η διοίκηση;

Η ευθύνη της διοίκησης παραμένει ακέραιη σε δύο περιπτώσεις. Πρώτον, όταν η παύση πληρωμών οφείλεται σε δόλο ή βαρεία αμέλεια της διοίκησης, όταν δηλαδή είτε την προκάλεσε σκοπίμως με τις ενέργειες της ή δεν την απέφυγε ενώ όφειλε και μπορούσε. Δεύτερον, όταν χάσει την προθεσμία των 30 ημερών για την κατάθεση της αίτησης πτώχευσης, χωρίς όμως πριν να έχει λάβει χώρα προσπάθεια εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών. Στις περιπτώσεις αυτές ΔΕΝ ισχύουν οι παραπάνω χρόνοι απαλλαγής και η διοίκηση συνεχίζει να ευθύνεται εξ’ ολοκλήρου!