Πρόσφατα, έγιναν γνωστές οι νέες βελτιωμένες ρυθμίσεις του εξωδικαστικού μηχανισμού για την προστασία των ευάλωτων οφειλετών. Ωστόσο, όπως ήταν φυσικό, γεννήθηκαν αρκετά ερωτήματα και απορίες στους δανειολήπτες για το κατά πόσο δύνανται να βοηθηθούν και να εξυπηρετηθούν απόλυτα από τις καινούριες αυτές προτάσεις της κυβέρνησης. Το αναμενόμενο νομοσχέδιο βρίσκεται σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση και μπορεί κανείς να διαβάσει κάποιες παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να αποδειχτούν καίριες στην αναδιάρθρωση των δανειακών οφειλών.
1) Μία από τις βασικότερες προτεραιότητες και αναφορές που οφείλει να υπάρχει, αφορά τους Έλληνες επιχειρηματίες, οι οποίοι, παρά τις αντιξοότητες που υπέστησαν, επί κορωνοϊού, αλλά και παλαιότερα, κατά τα πρώτα χρόνια της οικονομικής κρίσης, συνεχίζουν να προσπαθούν να ρυθμίσουν, χωρίς όμως να βρίσκουν βιώσιμη λύση από τους πιστωτές, οι οποίοι αρνούνται κατηγορηματικά για χρόνια να βοηθήσουν την όλη κατάσταση.
Υποχρέωση της κυβέρνησης και του νομοσχεδίου αρμόζει να είναι η «σωτηρία» των ελληνικών επιχειρήσεων, όπως αντίστοιχα ήταν και αυτή των ελληνικών τραπεζών. Άλλωστε, η υπέρογκη φορολόγηση, την οποία επιβαρύνθηκαν τότε οι επιχειρηματίες και ο λαός της Ελλάδος, κράτησε στο «ύψος» τους τα τραπεζικά ιδρύματα της χώρας.
2) Επιπρόσθετα, σημαντικό για το σύνολο των οφειλετών, οι οποίοι έχουν δάνεια με εμπράγματη εξασφάλιση, αποτελεί μία αλλαγή που πρέπει να πραγματοποιηθεί στα, ως σήμερα, κριτήρια των servicers. Προκειμένου να δέχεται η πλατφόρμα του εξωδικαστικού μηχανισμού τον οφειλέτη και να υπάρξει μία βιώσιμη λύση, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων.
Σε μία τέτοια περίπτωση, ο αλγόριθμος, από τον οποίο προκύπτει το ύψος της διαγραφής και της οφειλής, θα παρουσιάζει ρεαλιστικά νούμερα, τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε αναδιάρθρωση και όχι «ψεύτικα» και διπλασιασμένα, όπως συμβαίνει τώρα, λόγω του ότι η πλατφόρμα υπολογίζει την εμπορική αξία της ακίνητης περιουσίας.
3) Να προστεθεί, πως καμία αναφορά του νομοσχεδίου δεν γίνεται, σχετικά με τις δανειακές συμβάσεις σε ελβετικό φράγκο. Παραμένει ερώτημα, πώς θα κινηθεί η κυβέρνηση για αυτό το ζήτημα. Παρότι, υπήρχε ελπίδα το περασμένο Καλοκαίρι πως οδεύουμε προς κάποια λύση, μετά και από δικαίωση δανειοληπτών στο εξωτερικό, κάτι τέτοιο δεν συνέβη εντός συνόρων. Μία καλή πρόταση θα αποτελούσε να υπολογισθούν οι δανειακές αυτές οφειλές με την ισοτιμία του τότε, όταν δηλαδή εκταμιεύτηκε το ποσό από τους οφειλέτες και να ρυθμιστεί, ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητές τους σήμερα.
4) Από όλες τις προτάσεις που πρέπει να εμπεριέχονται στο νομοσχέδιο, δεν πρέπει να λησμονηθεί η γεωργία και η κτηνοτροφία της χώρας, δύο κλάδοι που με τον καιρό «εξασθενούν» και το κράτος επιμένει να «πολεμάει», συνεχίζοντας τους πλειστηριασμούς της γης που έχει υποθηκευτεί για αγροτικά, κτηνοτροφικά και άλλα επιχειρηματικά δάνεια. Αναμένεται να δούμε, αν θα προκριθεί κάποια λύση για ευνοϊκότερους όρους, σε τέτοιες περιπτώσεις.
5) Τέλος, το νομοσχέδιο θα πρέπει να περιλαμβάνει και το δικαίωμα του οφειλέτη να μπορεί να προβεί στην επαναγορά του δανείου του, αφού έχει πουληθεί στα ξένα funds, με ένα ποσοστό της τάξεως του 10% με 20% πλέον της τιμής που αγοράστηκε από την εταιρεία διαχείρισης, η οποία το διαχειρίζεται.
® 2020