ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Αναστολή πλειστηριασμού λίγο πριν τη διεξαγωγή του και πιθανή ολοκληρωτική ακύρωσή του

ΑΦ.21229

Οι εταιρείες διαχείρισης, εκπροσωπώντας τα ξένα funds, κάνουν συνεχώς εμφανείς τις προθέσεις τους με την εφαρμογή αναγκαστικών εκτελέσεων, κοινοποιώντας δηλαδή επιταγές προς πληρωμή και διαταγές πληρωμής, έως ότου προχωρήσουν στην, επιθυμητή για αυτές, έκδοση κατασχετήριας έκθεσης, έτσι ώστε να εκποιήσουν την ακίνητη περιουσία των δανειοληπτών, εισπράττοντας πολύ περισσότερα κέρδη από αυτά της απαίτησης και οδηγώντας τους οφειλέτες σε οικονομική «καταστροφή».

Παρόλα αυτά, δεν πρέπει ποτέ οι δανειολήπτες να λησμονούν τα αμυντικά τους «όπλα» απέναντι στους πιστωτές, με κυριότερη τη νομική εκπροσώπησή τους στα δικαστήρια, από εξειδικευμένους δικηγόρους στον τομέα του τραπεζικού δικαίου, οι οποίοι διαθέτουν πλέον την τεχνογνωσία να ξεχωρίζουν τις καταχρηστικές μεθόδους των servicers και να αποτρέπουν την αδικία, που ως επί το πλείστον υφίστανται.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι να ανασταλεί και να ακυρωθεί μια αναγκαστική πράξη· από τις μεθοδεύσεις των funds, μέχρι τις σκόπιμες παραλείψεις νομικών εγγράφων, τα οποία αποδεικνύουν αν έχουν πράγματι το δικαίωμα να κινηθούν νομικά κατά των οφειλετών. Ο Δικηγορικός Οίκος «Lekkakou & Associates – Law Firm», μάλιστα, χειρίστηκε πρόσφατα μια υπόθεση, όπου αναδείχτηκε ένας αντίστοιχος τρόπος δράσης των πιστωτών.

Ιστορικό της Υπόθεσης

Ιδιοκτήτες μεγάλης τεχνικής κατασκευαστικής εταιρείας είχαν υπογράψει δανειακή σύμβαση με τράπεζα, όπου χορηγήθηκε στην εταιρεία πίστωση με ανοιχτό αλληλόχρεο λογαριασμό, της οποίας το όριο έφτανε μέχρι τα 4,6 εκ. ευρώ. Προτού η τράπεζα μεταβιβάσει τη δανειακή απαίτηση, είχε εκδοθεί εις βάρος των επιχειρηματιών Διαταγή Πληρωμής.

Σε μεταγενέστερο χρόνο, κι αφού ανέλαβε τη νομική εκπροσώπηση η εταιρεία διαχείρισης, εκδόθηκε πρώτα επιταγή προς πληρωμή και εν συνεχεία κατασχετήρια έκθεση της ακίνητης περιουσίας των οφειλετών. Η ανακοπή κατά της τελευταίας δεν έγινε δεκτή από το δικαστήριο κι ως εκ τούτου, προχωρήσαμε σε έφεση της απορριπτικής απόφασης, καθώς, όπως διαπιστώθηκε, συνέτρεχαν προφανείς λόγοι ακύρωσης αυτής.

Παρόλα αυτά, λόγω του ότι η έφεση ορίσθηκε προς συζήτηση έπειτα από την ημερομηνία της διεξαγωγής του πλειστηριασμού, οι δικηγόροι μας κατέθεσαν ασφαλιστικά μέτρα, προκειμένου να ανασταλεί η κατάσχεση, προτού σημειωθούν συνέπειες, οι οποίες μπορεί να αποδεικνύονταν καταδικαστικές για την ζωή των επιχειρηματιών και την ομαλή λειτουργία της εταιρείας τους.

Οι λόγοι που κρίνουν άκυρη την κατασχετήρια έκθεση

Κατά τη συζήτηση της ανακοπής, το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο την απέρριψε, χωρίς να εξετάσει ορισμένους λόγους, οι οποίοι θα μπορούσαν να οδηγήσουν, σε δεύτερο βαθμό, στην ακύρωση του προγραμματισμένου πλειστηριασμού. Συγκεκριμένα, όπως έκαναν γνωστό οι δικηγόροι μας στο Εφετείο, από τα έγγραφα που κοινοποίησαν οι πιστωτές προς τους εντολείς μας και επέδειξαν στο δικαστήριο, κατ’ άρθρο 925 ΚΠολΔ δεν αποδείχτηκε η ενεργητική νομιμοποίηση της εταιρείας διαχείρισης, αφού δεν παρουσίασε ενώπιον του συμβολαιογράφου πλειστηριασμού τις συμβάσεις πώλησης και μεταβίβασης της δανειακής απαίτησης, καθώς και τις συμβάσεις ανάθεσης διαχείρισης (είτε αυτούσιες, είτε σε περίληψη ουσιωδών όρων), τις οποίες επικαλείτο.

Επιπλέον, τα έγγραφα, που κατατέθηκαν ενώπιον του συμβολαιογράφου, είναι ελλιπή και δεν καλύπτουν το ελάχιστο περιεχόμενο, το οποίο ορίζει ο νόμος, αφού, μεταξύ άλλων, δεν αναφέρονται οι προς διαχείριση απαιτήσεις και το τυχόν στάδιο μη εξυπηρέτησης κάθε απαίτησης, αλλά και οι πράξεις διαχείρισης, καθώς και η καταβλητέα αμοιβή του διαχειριστή. Ως αποτέλεσμα, τα παραπάνω παραβιάζουν ρητά τα όσα αναφέρονται στην παρ. 2 του άρθρου 2, του Ν. 4354/2015. Ο δανειολήπτης πρέπει να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή, τόσο το πρόσωπο του δανειστή της απαίτησης, όσο και αυτό της εταιρείας διαχείρισης, η οποία δύναται να την εισπράξει.

Τέλος, πρέπει να σημειωθεί πως η εξουσία είσπραξης της εταιρείας διαχείρισης δεν είχε αποτυπωθεί σε νομικό έγγραφο μέχρι και τη δεύτερη τιτλοποίηση προς το fund, ενώ αυτή συμπληρώθηκε για πρώτη φορά με την καταχώρηση μη κοινοποιηθέντος εντύπου καταχώρησης, αφού είχαν ασκηθεί ήδη τα αναγκαστικά μέτρα.

Η απόφαση του Δικαστηρίου

Το Εφετείο, λαμβάνοντας υπόψιν τους λόγους, για τους οποίους μπορεί να αποδειχτεί, πως ο οφειλέτης πιθανόν να δικαιωθεί και η ανακοπή κατά της κατασχετήριας έκθεσης να γίνει δεκτή, έκανε με τη σειρά του δεκτό το αίτημα ασφαλιστικών μέτρων, αναβάλλοντας τον προγραμματισμένο πλειστηριασμό, μέχρι να συζητηθεί η υπόθεση σε δεύτερο βαθμό και να εκδοθεί η τελεσίδικη απόφαση.

Οι επιχειρηματίες, ύστερα από τη συζήτηση των ασφαλιστικών μέτρων και τη δεκτή απόφαση αυτών, έχουν κάθε λόγο να ευελπιστούν στη δικαίωσή τους. Κι αυτό, διότι αναδείχτηκαν λόγοι, οι οποίοι αποδεικνύουν εμφανώς τις μεθοδεύσεις των πιστωτών, προκειμένου να επισπεύσουν τις νομικές διαδικασίες και να προχωρήσουν παρανόμως στην επιβολή μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης, αποφεύγοντας σκόπιμα την εξωδικαστική λύση, στην οποία όμως θα εξαναγκαστούν να οδηγηθούν εν τέλει, αφού το Εφετείο, όπως όλα δείχνουν, αναμένεται να δικαιώσει πλήρως τους δανειολήπτες.

Απόσπασμα του υπό έκδοση βιβλίου με τίτλο «ΤΙΤΛΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ στην αναγκαστική εκτέλεση» με υπότιτλο «Περί Πλειστηριασμών –Από τη θεωρία στην πράξη» ISBN 978-618-00-3736-4