ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Ελβετικό Φράγκο: Υπάρχει τελικά ρεαλιστική λύση ή το «αδιέξοδο» συνεχίζεται;

Το θέμα των δανείων, που υπογράφηκαν με ισοτιμία ελβετικού φράγκου, κατά την πρώτη δεκαετία του 2000, καλά κρατεί. Παρά τις παρεμβάσεις, οι οποίες σημειώθηκαν σε άλλα κράτη – μέλη της Ε.Ε. και, όπως φάνηκε, κρίθηκαν καθοριστικές, οι κυβερνητικές εξαγγελίες στη χώρα μας δεν μοιάζει να γίνονται αποδεκτές από τους δανειολήπτες των εν λόγω δανείων, καθώς δεν φαίνεται να αλλάζει κάτι προς το καλύτερο για τους περισσότερους οφειλέτες.

Όπως έγινε πρόσφατα γνωστό, η τροπολογία για τα ελληνικά δάνεια σε ελβετικό φράγκο προβλέπει τη δυνατότητα μετατροπής τους σε ευρώ, εντός έξι μηνών από την έναρξη ισχύος του νόμου. Συγκεκριμένα:

• Για τους συνεπείς δανειολήπτες: Θα υπάρξει «κούρεμα», από 15% έως 50, ανάλογα, όμως, με τα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια του οφειλέτη, και αναχρηματοδότηση με σταθερό επιτόκιο και δυνατότητα επιμήκυνσης αποπληρωμής έως 5 έτη.
• Για τους μη συνεπείς δανειολήπτες (κόκκινα δάνεια): Θα ενταχθούν στον εξωδικαστικό μηχανισμό, και σε αυτήν την περίπτωση με «κούρεμα», βάσει του αλγορίθμου.

Οι «παγίδες»:

Τα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, τα οποία εφαρμόζονται από την τροπολογία αυτή, αφορούν μία μικρή μερίδα των οφειλετών με τα περίπου 38.000 δάνεια σε ελβετικό φράγκο, αφήνοντας, ουσιαστικά, τους περισσότερους έρμαια των εξελίξεων, δίχως να προκύπτει η επίλυση του χρόνιου προβλήματος, ενώ, αν λάβουμε υπόψιν τις λύσεις, που δόθηκαν από τις κυβερνήσεις του εξωτερικού, φαντάζει ως «απάτη» η αναμενόμενη ελληνική παρέμβαση.

Με την αποδοχή της ένταξης των οφειλετών στην αναφερόμενη τροπολογία, καταργούνται αυτόματα οι εκκρεμείς δικαστικές ενέργειες τους, ενώ παύουν και οι υφιστάμενες ρυθμίσεις, με τα, ήδη μέχρι σήμερα, καταβληθέντα ποσά από πλευράς τους να μην αναγνωρίζονται και να «ακυρώνουν» τις πρότερες προσπάθειές τους να φανούν συνεπείς.

Οι αντιδράσεις των οφειλετών:

Βάσει της αμφιλεγόμενης τροπολογίας και των όρων που «κρύβονται» σε αυτή, προκύπτουν σφοδρές αντιδράσεις από τους οφειλέτες, με τις οργανώσεις των δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο να αντιδρούν, διασαφηνίζοντας ότι, κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν αντιμετωπίζεται η βασική αιτία του προβλήματος, όσον αφορά τις ρήτρες συναλλαγματικής αξίας, που οδήγησαν στην ραγδαία αύξηση των οφειλών, έχοντας ως αποτέλεσμα οι προτάσεις αυτές να «πέφτουν» στο κενό, παρά τα φερόμενα «κουρέματα», τα οποία μπορεί να φαίνονται… γενναία, αλλά δεν αντικατοπτρίζουν την αλήθεια.

Αντίστοιχες ρυθμίσεις έχουν ήδη προταθεί τα τελευταία χρόνια και μέσω των διμερών διαπραγματεύσεων με τις εταιρείες διαχείρισης, που εκπροσωπούν τα funds, στα οποία έχουν περιέλθει, μεταξύ άλλων, και οι δανειακές συμβάσεις του ελβετικού φράγκου, χωρίς, ωστόσο, να έχουν γίνει αποδεκτές από τη μεγαλύτερη μερίδα των οφειλετών, αφού δεν προκύπτει μία ρεαλιστική και βιώσιμη λύση.

Η λύση του προβλήματος:

Οι δανειολήπτες, παρότι περίμεναν μία καίρια παρέμβαση της κυβέρνησης, φαίνεται να απογοητεύτηκαν με το άκουσμα της τροπολογίας και προτιμούν να συνεχίσουν τον δικαστικό «αγώνα» τους, παρά να συμβιβαστούν με κάτι, από το οποίο δεν θα επωφεληθούν οι ίδιοι παρά μόνο οι τράπεζες και οι servicers. Δυστυχώς, παρότι οδεύουμε στο 2026 και ενώ σε άλλα κράτη έχει αποκατασταθεί η δικαιοσύνη στο εν λόγω θέμα, στην Ελλάδα αναμένεται να συνεχιστεί το πρόβλημα, αν δεν αναθεωρηθούν τα κριτήρια της συγκεκριμένης τροπολογίας.

Τα δάνεια σε ελβετικό δάνεια παραμένουν ένα σύνθετο θέμα, το οποίο δεν μπορεί να λυθεί μόνο μέσω της διαπραγματευτικής οδού, όπως τα υπόλοιπα δάνεια. Η δικαστική… πίεση μπορεί και πρέπει να φέρει αποτελέσματα άμεσα, προκειμένου 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ να ρυθμιστούν και να αποπληρωθούν, μέσω ενός ρεαλιστικού πλαισίου, το οποίο θα δώσει τη δυνατότητα σε χιλιάδες Έλληνες πολίτες να «σώσουν» την περιουσία τους και να εξυγιανθούν, επιτέλους, οικονομικά.