Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, με μια καθοριστική απόφαση του η οποία έκανε δεκτή την ανακοπή δανειολήπτη και η οποία θα αποτελέσει σημείο τομής για τον αγώνα των δανειοληπτών απέναντι στα funds, έκρινε ότι ο ειδικός διάδοχος, ο οποίος απέκτησε την απαίτηση από Τράπεζα ή από Εταιρία Διαχείρισης Απαιτήσεων από Δάνεια και Πιστώσεις πρέπει, για να συνεχίσει την εκτέλεση, κατά το άρθρο 925 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, να συγκοινοποιήσει με την επιταγή προς εκτέλεση και τα νομιμοποιητικά του έγγραφα. Σε αντίθετη περίπτωση, υπάρχει έλλειψη ενεργητικής νομιμοποίησης, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ακυρότητα του πλειστηριασμού.
Ειδικότερα, επειδή πρόκειται για ειδική και όχι καθολική διαδοχή, πρέπει να προσκομίζεται το σύνολο των νομιμοποιητικών εγγράφων, ήτοι τα κάτωθι έγγραφα :
Στην υπό κρίση περίπτωση, το δικαστήριο κατέληξε στην κρίση πως, από το σύνολο των αποδεικτικών μέσων, δεν αποδείχθηκε με βεβαιότητα ότι μεταξύ των απαιτήσεων που μεταβιβάστηκαν στην εταιρεία ειδικού σκοπού και των οποίων τη διαχείριση ανέλαβε η καθ’ ης, ήταν και η επίδικη σύμβαση πίστωσης. Διαπιστώθηκε δηλαδή ότι στο σχετικό έγγραφο που προσκομίστηκε στο δικαστήριο δεν αναγράφονται τα στοιχεία με τα οποία θα μπορούσε το δικαστήριο να ταυτοποιήσει τα στοιχεία της επίδικης απαίτησης.
Επομένως, κατά τη κρίση του δικαστηρίου, η προσβαλλόμενη επιταγή προς πληρωμή και το κατασχετήριο εις χείρας τρίτων τυγχάνουν άκυρα, καθώς διενεργήθηκαν από την καθ' ης η ανακοπή, με την ιδιότητά της ως διαχειρίστριας αυτών των απαιτήσεων, χωρίς ωστόσο να νομιμοποιείται ενεργητικά προς τούτο.
23 Νοεμβρίου 2024
® 2020